Een aantal jaren terug kreeg ik de uitnodiging om mee te doen aan de kunst10daagse in Bergen. Het thema van de K10D was toen het licht.
Afgelopen maanden hebben een deel van de foto’s bij respectievelijk de kunstuitleen en lijn B gehangen. De mediaspecialisten (Bob en Marcel) van het fotocafé vroegen mij voor de website ‘the making of’ te beschrijven.
Het foto project heet “ode aan de gloeilamp”. Ik wilde het proces van de overgang van gloeilamp naar led – het afscheid van de gloeilamp - fotografisch beschrijven. Maar hoe?
Ik wilde dat afscheid, die strijd, dat rouwproces in een aantal stappen weergeven. En ik kwam op het idee om het led licht te laten vertegenwoordigen door zeepbellen, mede omdat die met het juiste licht allerlei olievlek-achtige kleuren verspreiden.
Technisch wilde ik gebruik maken van langere sluitertijden en aanvullend licht en stroboscopisch flitslicht. De plek waar het allemaal moest gebeuren moest eenvoudig zijn. Gewoon op een tafel met op de achtergrond een gedrapeerd blauw gordijn.
Foto 1 heb ik gemaakt met voornamelijk een stroboflits. Terwijl het peertje heen en weer slingert heb ik een gedoceerde flits (1/16 van de maximale flits) 7 keer af laten gaan gedurende de sluitertijd van ongeveer 7 seconden. Rechts van de scene staat er nog een spotje om de plooien in het gordijn wat meer te accentueren.(strijklicht)
Foto twee is de confrontatie tussen beide lichtbronnen. Hier heb ik het peertje schuin laten slingeren, en heb ik in tijdens de sluitertijd van ongeveer 8 seconden een gedoceerde flits 3 x af laten gaan. Door de diagonale beweging van het peertje zijn de drie afbeeldingen van het peertje verschillend van grootte. Tijdens de opname heb ik ook zeepbellen boven de scene geblazen. Door de drie flitsmomenten is ieder zeepbel dus drie keer te zien en door het olie-achtige oppervlak van de zeepbellen ontstaan er dus verschillende kleuraccenten.
Foto 3 heet de overgave. Het peertje legt zich erbij neer. De sluitertijd is hier ongeveer een seconde. Weer wat bellen geblazen tijdens deze seconde en scherp gesteld op het peertje bij een open diafragma. Links heb ik als verlichting een trosje kerstverlichting neergelegd om de scene te verlichten. De sterkte van het peertje heb ik met een dimmer verzacht.
Foto 4 heet de stervende zwaan. Een opname met een macro-objectief om de fraaie vorm van de gloeilamp te accenturen. Op de achtergrond een wat rommelige bos kerstlampjes, enigszins gedimd.
Foto 5 en 6 heten ultralight 1 en 2. Ze zijn letterlijk wat luchtiger van aard. Daar heb ik tijdens de belichtingstijd ganzenveertjes naar beneden laten zweven. Je kan zien dat bij de twee opnames de sluitertijd wat langer c.q. korter is. Bij de eerste heb ik ook nog een heel klein flitsje af laten gaan op het tweede sluitergordijn waardoor het laatste moment van de vallende veertjes bevroren is.
Bij de expositie van de gehele serie waren er mensen die in de laatste twee foto’s een soort hemelvaart zagen als vervolg op het rouwproces. Mooi dat ieder zo zijn eigen invulling heeft op de serie Ode aan de gloeilamp.
Jan Meurs
PS zie ook de bijbehorende
Comments